Hij moest weg van de studentencampus Droevendaal. Zoals dat gaat als je de studentenleeftijd begint te ontstijgen... Doorslaggevend voor dit huis was de mogelijkheid tot het maken van een deurtje in de schutting naar de aangrenzende tuin waar een goede vriend woont.

Het is een charmant huisje. Frank is er blij mee. Met die kleine steunberen aan de zijkanten. Die vierkante raampjes boven de voordeur en dat… ‘tja wat is het? graniet?’ op de vloer in de gang. De rechtopstaande tramrails voor de waslijn in de tuin… En dat de bakstenen van het huis zijn gebakken in de oude steenfabriek aan de Rijn waar hij nu regelmatig met zijn band ‘The Grassmoawers’ repeteert ‘in de oven notabene’, dat geeft ook zo zijn meerwaarde aan dit huis.

Tja, thuis voelen. Dat duurde wel even na ‘Droef’… Als hij thuis is, zit hij het liefst aan deze kant van zijn mooie houten tafel. Met uitzicht door het voor-, achter- en zijraam. Want Frank komt uit Oost-Groningen en heeft uitzicht nodig. Zijn vriendin zit daar trouwens ook graag. Als ze alleen is. Als Frank thuis is weet zij haar plek. Aan de ándere kant van de tafel.

Als Frank hier weg gaat neemt hij mee: de douchekop. ‘Zo’n oude niet waterbesparende’. En gaat hij missen… de tramrails in de tuin.